Nadasa bıraktım her şeyi.
Seni, kendimi,işi,aşı,aşkı.
Köklerim kurudu,cansız, bir o kadar da halsiz.
Dinginliğe susamış her şey.
Yetişmeye çalışırken kayboluyormuşum.
Bıraktım nadasa.
Baharı görür müyüz, kısmet.
Seni nadasa bırakır mıyım bilemem.
Yeşermeni ister miyim bilmem.
İsteye isteye bile bile kurumana izin verebilirim.
Bir kök ölür,yenisi yeşerir nadastan sonra.
Bu toprak nadasta bu sene.
Silkelenip kendine gelmesi gerekir.
Ayıklamalı gereksizleri bünyesinden,
Zehirli sarmaşıkların dan arınmalı bu nadasta.
Bahara hazırlık, yeşermek için.
Haydi hayırlısı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder