Bugün ruhsuz uyandım dünyaya.
Konağında kaçmış, kendimi kurtarmış gibi.
Hissizlik ve sessizlik etrafta dolanan.
Tarla korkulukları gibiyim. Sadece varlığımdan emin
olabilirsiniz.
Baktığım her nesleye anlamak yüklemek ister gibiyim.
Ruh kayıpken, hepsi anlamsızlaşmış.
Sevgiye dair hiç bir şey hatırlamıyor.
Özlemek, histen çok anlamsız bir eylem gibi.
Bu sabah böyle uyandım.
Baş edemediğim insanlığımı ayırıp ruhsuz bedenimle devam
etmeye başladım.
Durgun ,süre gelen bir o kadar tek düze.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder